Akçapınar'lı Topal Hamit (Çakan)

Posted by Шlэрэнкъо

Bugün #Bandırma'nın #EmreKöyü'nde #ÇerkeZEthem Beyin vefatının 71. yıldönümü münasebetiyle yapılan Mevlide katıldım.

Bu mevlide katılımcı olan Akçapınarlı Topal Hamit'in oğlu Recep ile tanıştık. Babasının hikayesini o anlattı bana.

Topal Hamit Akçapınar'lı bir #Çerkes. 1: Dünya harbinde  #Trablusgarp cephesinde asker. Bir arkadaşıyla #İtalyan birliğine sızma girişimi anında süvari bir subay tarafından fark ediliyorlar. Arkadaşı bu subayın açtığı ateş ile şehit oluyor. O anda Hamit de İtalyan süvari subayını vurup öldürüyor. Subayın dürbününü ve iç çamaşırlarını çıkarıp alıyor ve birliğine dönüyor. 

Daha sonraki günlerde İngilizlerle girişilen çatışmanın birinde bir İtalyan savaş uçağı tarafından açılan ateş sonucu sağ ayak bileği parçalanıyor. İtalyanlara  yaralı olarak esir düşüyor. Hastanede soyduklarında birde bakıyorlar ki üzerinde İtalyan subaylara özel içlik var.

 Hamit'e soruyorlar;

-Nereden buldun bunları?

-Arazide buldum. Kimindir bilmiyorum. Bana da lazımdı. diyerek inandırıyor. Hamit'in bacağında kangren oluşuyor. İki defa bacağı kesiliyor. Nihayetinde dizinden keserek kangrenden kurtarıyorlar. Savaş bitince bir deve ile en yakın sahil şehrine götürülüyor ve oradan da bütün masrafları karşılanarak memleketine gönderiliyor.

Akçapınar Köyünde lakabı Topal Hamit oluyor artık. Fakirlik bir taraftan, topallık bir taraftan işsizlik hakeza. Büyük bir geçim sıkıntısına düşüyor haliyle. Köyden bir yakını Ethem Beyle görüşmesini tavsiye ediyor Topal Hamit'e. O da çaresiz Emre Köyün yolunu tutuyor. Ethem Beyle çiftlik evinin yakınında yolda karşılaşıyorlar tesadüfen. Yaşadıklarını anlatıyor bir bir. 

Ethem Bey;

-Sana maaş bağlatalım o zaman. diyor ve gerekli bir evrak hazırlayıp veriyor ve tembihliyor.

-"Köydeki bakkallara selamımı söyle, sigara satmasınlar. onların yerine sen git Tekelden sigara al ve kahvelerde sat." diyerek Topal Hamit'e geçinme imkanı sağlıyor. Hem Topal Hamit (Çakan) ,hem de çocukları şimdi sonsuz bir minnet ve saygı duyuyorlar Ethem Beye.

Daha anlatılmamış, yazıya dökülmemiş ne acıklı hayat hikayeleri vardır Allah bilir. Her birini rahmet ve minnetle anıyorum.

Akçapınarlı Şhapsığ Hakupako Yusuf (SUNGUR)

Posted by Шlэрэнкъо

Sıtkı Sungur

Ben rahmetli dedemi hiç hatirlamam.Uzun yıllar savaştığını ve hatta Yemen'de esir düşüp, İngiliz hapishanesinden kaçtığını,yalın ayak binbir güçlükle Turkiyedeki köyüne kadar yürüdüğünü annemden duymuştum.Osmanli ordusunun arap cephesinde ve kurtulus savasi doneminde aldığı mermi yaralari ve vücudunda cikarilamayan sarapnel parcalarina ragmen uzun yaşamış. Uzun boylu mavi gözlü bir Çerkez savascisiymis.Akrabalarim hep bana dedeme çok benzedigimi söylerdi.Babam dedemden hiç bahsetmezdi.
Sene 1973 Bandırma Ortaokulunda ilk senem arkadaşlarla deniz kenarında balıkçılari izlerdik.İhtiyar bir balıkçı ağlarıni örüyordu.Gozlerini kısarak bana bakıyordu.Bana doğru işaret ederek"
-Çakır çocuk"senin dedenin ismi Yusuf mu? diye sorunca çok sasirmistim. Önce duraksadim.
-"Evet nereden biliyorsun?" diye sordum.Bana dedemi çok iyi tanıdığını (babası çarık yaparmış;) ona köyde çarık sattığını anlattı.
-Ama sana anlatacağım konu farklı. deyince daha da çok sasirmistim.
-"Bu bir hikaye değil gerçek yaşanmış bir olay beni iyi dinle" diyerek başladı anlatmaya.
- "Senin deden bir kahramandir.Ben çocuktum.Yunan kaçmadan önce her yeri yakıyor.Sokakdaki insanları vuruyordu.Ben kayigin icinde korkudan titriyordum.Aglarin altina saklandim.Yunan herkesi şu gördüğün camiye kilitliyordu.Annem ve babam kizkardesim o caminin içindeydi. Senin deden ve üç arkadaşı geldi.Yunan camiyi ve içindeki insanlarla beraber yakacakti.Deden uzun namlulu mavzerle her attığı mermide bir Yunan askerini deviriyordu.On dakikada hepsini temizlediler.Camideki insanları kurtardılar.Camiye doğru koşarken hem ağlıyor hem seviniyordum.Cakir çocuk senin deden Koca Yusuf hem kahraman hem çok iyi bir insandı.Onunla gurur duy".
Okul saati gelmişti .Okula doğru yürürken.Hic görmediğim dedemin kim olduğunu bir yabancıdan duymuştum Gozlerim dolmustu.Babama çok kızgindim.Bana niye bunlari anlatmadi.Ona bunları soracaktım.Ama o çok uzaklardaydi.Almanya da çalışıyordu.Her sene bir ay izine gelir,tüylü foter şapkası elinde çift bavul ile onu gördüğümüzde bayram ederdik.
Babam gelmişti.Biz bavullari cukulatalari karıştırırken,babam bizi izliyordu".
-Baba sana bir şey soracağım." dedim.ona.
- Sen bize dedemin kahraman olduğunu niye anlatmadin? diye sordugumda .Babam çok sasirmisti.
-Oglum dedi.Deden çok uzun yıllar savaştı onun kahramanliklari gerçekten bir destandı.Cerkez Ethem ve deden gibi bir çok Çerkez savaşçıyi yıllar sonra Atatürk şeref madalyası ile onurlandırdı ve onları Ankara'ya meclise davet etti.Hic biri madalya almaya gitmedi.Cerkez Ethem gibi bir kahramanı,kuvayi milli savaşçısını gerçek bir Türkiye sevdalısıni bir politika malzemesi yapıp entrikalarla vatan haini ilan eden bir anlayışı protesto etmişlerdi.Bu nedenle deden geçmişte olanları anlatmayı sevmezdi.Unutmak istiyordu.Cok acı çekmişti.Onlari Bandirma da camiye gönderen Çerkez Ethem di.
Cok duygulanmistim.Aglamak istiyordum ama babam gelmişti.Sevinc gözyaşları Duygularimi altüst etmişti.Gercek kahramanlar tarih kitaplarinda değil kalplerde halen yaşıyordu.Tum Türkiye sevdalıları şehitler ,kahramanlar ruhunuz şad olsun.

Yazan: Sıtkı Sungur

Not: Ekteki foto, bahsi geçen Haydar Çavuş Cami nin o yıllarda ki görüntüsüdür.

Haydar Çavuş Camii